Co to jest depresja maskowana?

Depresja maskowana to rodzaj depresji, który objawia się głównie poprzez symptomy fizyczne, a nie tylko typowe emocjonalne oznaki zaburzeń nastroju. Różni się od klasycznej depresji tym, że dominują maski psychosomatyczne, bólowe i psychopatologiczne, co utrudnia diagnozę. Depresja maskowana często dotyczy osób, które nie potrafią otwarcie wyrażać swoich emocji.

Objawy depresji maskowanej

Somatyczne i fizyczne

  • Zaburzenia trawienia: problemy z układem pokarmowym, zespół jelita drażliwego, utrata masy ciała.
  • Choroby układu krążenia: zawroty głowy, duszności, ból w klatce piersiowej.
  • Zaburzenia funkcji seksualnych: spadek libido, brak przyjemności.
  • Maski behawioralne: kompulsywne objadanie się, trudności z koncentracją, nadużywanie alkoholu i substancji psychoaktywnych, lęki, zespół niespokojnych nóg.
  • Bóle: bóle głowy, migreny, bóle mięśni i stawów, zaburzenia widzenia, świąd skóry.

Psychologiczne i behawioralne

  • Trudności w rozpoznaniu emocji.
  • Drażliwość, zmęczenie, obniżony nastrój, ból psychiczny, myśli samobójcze.
  • Zmiany w nawykach: zmniejszona aktywność, zaburzenia snu i odżywiania.

Dlaczego depresja maskowana jest trudna do zdiagnozowania?

  • Kulturowe i społeczne uwarunkowania: w niektórych kulturach wyrażanie emocji jest trudne.
  • Błędne diagnozy: leczenie objawów fizycznych zamiast psychicznych.

Według WHO depresja maskowana stanowi około 7% wszystkich przypadków depresji.

Leczenie depresji maskowanej

Proces diagnostyczny

Diagnoza obejmuje szczegółowy wywiad i badania w celu wykluczenia chorób somatycznych.

Metody leczenia

  • Psychoterapia.
  • Farmakoterapia, w tym SSRI.
  • Zdrowy styl życia: aktywność fizyczna, zdrowa dieta, wsparcie bliskich.

Kiedy szukać pomocy?

  • Jeśli objawy utrzymują się mimo leczenia fizycznego, należy skonsultować się ze specjalistą.
  • Poradnie specjalistyczne, infolinie i grupy wsparcia są cennymi źródłami pomocy.

Jak wspierać bliskich z depresją maskowaną?

  • Bądź cierpliwy, empatyczny, unikaj oceniania.
  • Zachęcaj do poszukiwania profesjonalnej pomocy.

Unikaj bagatelizowania objawów i wymuszania zmiany zachowania. Zrozumienie i wsparcie mogą poprawić jakość życia pacjenta.